آیا کسی که علمی را از جامعه کسب می‌کند، می‌تواند بر سر آن جامعه منتی بگذارد؟
آیا کسی حق دارد جامعه را از به دست آوردن دانشی که هر قسمت آن را از بخشی از جامعه کسب کرده محروم کند؟
آیا درست است که گنجینه‌ای را که انتهایی ندارد، فقط برای منفعت شخصی خودمان محدود کنیم؟
در این صورت روند دنیا به سمتی خواهد رفت که حقوق جامعه برای منفعت برخی خواص محدود می‌شوند، مگراین‌که توانایی محدود کردن آن را نداشته باشند.
ریچارد استالمن در این باره می‌گوید: «وقتی شما ساندویچی دارید که تمام نشدنی است، عمل منطقی این است که آن را به همه‌جای جهان ببرید و به گرسنگان  و محرومان بخورانید تا سیر شوند». این حرف البته در ۱۴۰۰ سال پیش نیز گفته شده: ﴿ذکات علم نشر آن است﴾
می‌دانیم که نرم‌افزار شاخه‌ای از دانش بشری است و دانش نیز پایان ناپذیر است. پس چرا باید به جای نشر و گسترش آن، شاهد محدود کردن بی‌حدوحصر این شاخه از دانش بشری باشیم؟